خاکه پای جواهر آسا،

کاغذ اخبار‌های یومیه تورق می‌کردم جهت راپورت حضور قبلهٔ عالم.قابل عرض اینکه حاجئ محمدرضا رحیمی از جان نثاران آستان بوس قبلهٔ عالم در دوران ۸ ساله صدارت ملیجک در کسوت معاون رئیس الوزرا که اخیرا به تهمت دست کجی به حبس رفته‌اند چندیست که به مرخصی آمده‌اند رعیت قند به دلش آب میکنند از این همه مهر و عطوفت ملوکانه که دوسیه حاجئ رحیمی مگر سیاه تر ازدوسیه آن‌ دزد مشهدیست که از سوی دستگاه عدل مولوکانه تعزیر شد (این جماعت دست از سر آن دزد مشهدی بر نمیدارند.)چه جای مقایسه است بین آن دزد مشهدی و این وزیر مظلوم که تازه جخ بعد این همه تعزیر به مرخصی آمده است؟ آخر مجازات هم حدی دارد.

نمک نشناسی ریشخند مان میکرد که اگر این وزیر هزار پا هم بود دستگاه عدلیه جهت تعزیر ایشان دست و پا کم میاورد برای قطع کردن

هیهات از این همه بی‌ چشم و رویی

این همه عدل و داد را می‌بینند و ریش خند میکنند

نمک عدالت را میخورند و نمک دان میشکنند.

فدوی

تلغراف چی‌